Aşk'ı ebru

Gönüldür nasıl edem... Kulaklarımda en sevdiğin türkü Mavi yelek mor düğme Derunumda yokluğunun sızısı Gözlerimde yüzünün hayali Buruk bir pazar sabahı. Ben seninle büyümek isterdim. Bir çay bahçesinde Dalıp en koyu sohbetlere. Elini tutup hiç bırakmadan Yollara vurmak gençliğimi. Karşına durup gözlerine bakmak Evimin kapısını sana açıp doyasıya sarılmak Uyumak dizinde sen okşarken başımı. Bayramlarda buyur etmek isterdim soframa. Baba babam Yokluğundur boynumu büken Gülen gözlerime inen hüzün Sensizlik ciğer parçalayan diken. Bir çocuk baba dedikce İçimde binlerce baba kelimesi Dilimin ucana gelip Ruhumu hançerleyen. mihrace...

Yangınların küle döndürdüğü Yüregime bir buse kondur yar. Uykusuz gecelerimin ağıtı olsun. Ellerinle dokunmadan Gözlerinle yaralarımı sar. Buda bana senden son hatıra olsun... mihrace.. Duvara yazmak kolay ,yiyorsa duvarla konuşun. Ben aşırı tecrübeliyim arada duvarın cevap verdigini hayal edip mutlu bile oluyorum.😀 mihrace... İnsan hissedip yazıyorsa  Hayalleri vardır. Belki gerçek belki degil  Sevdiği özlediği beklediği vardır. Belki gelecektir  Belkide imkansızdır dönüşü. Umudu vardır düşleri geleceğe dair. Yazabiliyorsa bir insan  Yaşıyordur hayatı.   mihrace... Ağızlarıyla değilde gözleriyle yiyip sözleriyle parçalıyorlar insanlar insanları. mihrace... özgürlük haddini bilmekti insan için.ama haddini bilmedi insan nefsinin esiri oldu. mihrace... Bazı şeyler sadece yaşanmalı hiç konuşmadan. Bazende konuşulup sonlandırılmalı Hiç yaşamadan... mihrace... Bazı yaralar vardır yara olduğu için içini ac

Kırk yaşını aştımı insan Daha bir anlıyor yaşamın gayesini. Aldığı her karar bir devrim misali. Akıllanıyor mu delleniyor mu ? Dostlar memnun olurken Düşmanlarda bir çekmemezlik Bir kıskançlık emareleri. Ömrün en anlamlı seneleri Göze gireni değil yureğe girebileni sevmeli.. Kırkından sonra çıktığın Merdivenleri yavaş yavaş inmeli... mihrace... Ey ruhumu çarmıha geren sevgili Yoklugunda saniyeleri sayarım. Günahkar gecelerde tövbeleri sunarım Gecenin sabahın günün sahibine. Ey bedenimi zincirleyip yureğimi asan sevgili. Kalabalık şehirlerde her adımda ismini sayıklarım. Günbatımında yada deniz kıyısında Döneceğin an'ın hayalini kurarım. Ey beynimde kasırgalar koparan sevgili. Yureğim bekes (kimsesiz). Ama gözlerle bakıyorum dünyaya Bir lahza nuruna hasretim şimdi. Bir uçurumun kenarındayım Sevgili yetti artık yoklugun Yaşamak en ızdiraplı hal oldu Hayatıma son verme aşamasındayım... mihrace... 01.07.2017

sevgiliye... gecenin karanlığında ılık bir meltem esiyor içimin ateşine iliklerime işliyor. yokluğunla sarmaş dolaş tüketiyorum geceyi seviyorum seni bana hatırlatan her heceyi. uyudun mu gece gözlüm kapatıp gözlerini. unutmadım unutamadım sözlerini. bir kor gibi avuçlarında kalbim. yakan Sensin yanan ben. bekliyorum özlemle vuslata kaç var sevgili?... gidişinle uykular terk etti, gülüşler dolaşmıyor yüzümde. gelişinle bayram olur tüm günlerim. gel artık bir bahar gününde. bekle deme bana günler ay,aylar yıl oldu yürek takvimimde asırlardır bekliyorum ya sen gel yada gel de beklemek azap oldu. bahçeye ektiğin çiçekler güller soldu. çınar ağaçları da küs bana sen yoksun diye gölgelemez oldu, yine yokluğunla bir gece sabahı buldu. hıçkırıklar boğazımda, gözlerim kahır doldu. gel desem gelir misin sevgili??.. mihrace...

Neden insan insanı kendinden soğutup uzaklaştırmak ister?ve bunun içinde elinden, dilinden gelen tüm olumsuzlukları yapıp ilgi bekler.bütün iticiliğiyle karşında durup çok sevimli olduğunu duymak ister. Çok iticisin Negatifsin Sevimsizsin Demek gelirde dilinin ucuna yutarsın kelimeleri. Ahh! Eli mahkum olmak kadar kötü bir mahkumiyet varmı ki???.................. mihrace... Menekşe gözlüm diye severdim seni Renginden değilde mahsun oluşundu benzerliğin. Gözlerin yureginin hüznunü taşırdı bakışlarına. Ben her mevsim bahar bahar hasrettim sana... mihrace... Elbet, bugünlerde geçecekti. Sıyırıp geçen kurşunlar gibi. Öyle de oldu. Ben başka bir hayatın içinde Onun yollarını adımlayarak, başka kollarda onsuz; o bensiz bir hayatın içinde Başkalarıyla bensiz var oldu. Yazdığım her şiirin Öznesi olarak kaldı bende. Şimdi ne yazsam ne desem, Üstüne kar yağacak biliyorum... Yazdığım her şeyi okuduğunu ... da... biliyorum... Bu da dahil.... mihrace... Gülüş

Dedim ya azizim ben Deliyim Arada eser gelir toplanır serime Heyheylerim. Bazen herkese çoğu kez kendime Öfkeliyim Yorgunum gün boyu akıllı gibi davranmaktan Gelene geçene laf anlatmaktan. Deliyim dediysem zırdeli değil yani Yok üstümde kolsuz gömlek ve dahi huni. Çocukla çocuklaşır kırılan oyuncağa ağlarım Önce bir güzel yoğurtlar sonrada yağlarım. Uçuk kaçık hayallerin bezirgan başı benim. Gelene paşa gidene beyim. Laf aramızda bazende serseriyim. Deliyim doluyum ama yoktur kinim kimseye Sevgi eker muhabbet biçerim. Yıkılacak diye karşıki dağlar Offf!çekmeye üşenirim. Deliyim ya kırk akıllının başına belayım ben Ne gezer ormanda kestane gürgen. Dallarına yuva yapan mandaları Kovaladım ağaçtan. Gelmeyin üstüme yeni çıktım Nefsimle yaptığım savaştan.. mihrace...

Kimsenin beni anlamasını beklemiyorum. Çünkü ben anlaşılmazım Çünkü ben Kadınım... Beni gerçekten sevdiğini söyleyenlerden bir ricam var. Beni olduğum gibi kabul etmeleri. Çünkü ben olduğum gibi sevilmek istiyorum. Çünkü ben kocaman sevgi dolu bir yürek taşıyorum. mihrace... Yar dediğim ne yaralar açtın içimin derinliklerinde. Önce sabrımı tükettin sonra sana olan sevgimi. Şimdilerde ölmek için yaşıyor , yaşadıkça ölüme yaklaşıyorum. Sana ömrümün en güzel yıllarını verdim. Bir zamanlar çokta sevdim. Nasıl bende bittin nasıl tükendin bilemedim. mihrace...

Gece karanlık, Yağmur ve yanlızlık Tut dedi ellerimden Tut yüreğimden Dolaşalım sokaklarda  Islanalım yanyana dedi. Sadece baktım soru soran gözlerle. Yemek yerken tıkanır ya insan. Bir lokmayı bir yudum suyu boğazından  aşağı indiremez ya. İşte öyle sana dair cümleler kelimeler bende. Dolanıp duruyor dilimde. Sanki dilimle dudağım arasında görünmez  bir duvar var. Konuşamıyorum. Sadece susuyorum ıslak gecelerde. Soğuk bulutlu  gündüzlerde. Habire hayra yoruyorum gördüğüm kabusları. Hadi tuttum diyelim elinden Kim tutacak benim yetim yüreğimden ? Kana kana içmek varken sevda pınarından. Sadece susuyorum dilim damağım kuruyana Boğazım çorak topraklar gibi çatlıyana dek susuyorum. Sen git istersen sokaklar ıslak. Yağmur  devam etmekte Dışarda ve içerde... mihrace...

Unutulmaz İnsan kırılır ya en sevdigine, değer verdiğine. İçinde kocaman bir çukur açılır. Girdap gibi çeker yaşanan hatıraları. Önce söylenen sözler Sonra Gözlerine dolan hüzünler. Tek tek anılar gömülür çukura. O çukur yürekte çiban olur Her geçen gün daha fazla sızlatır. Kabuk bağlar zamanla Ama yara alttan alttan işler durur. Yaraya müsebbib unutur lakin unutulmaz. mihrace... Sonra döndüm dedim ki kendime Değmeyenlere değsede yüreğin bu senin kabahatin değil. insanlar görmemişse Bu sevme konusunda da aynı değişmiyor. mihrace... *Geldiginde sanki ne degişecek Yine gitmelerde olacak gözün. Gittin yerler çok mu kiymet bilecek Yine hasret yine gurbet tek sözün. Kavuşma umudumdur beni hayata baglayan Gelsen sanki yerim Senin yanın mı? Yasak oluşundur yuregimi daglayan Soyle ordakiler Senin canin mı? Bir söz bellemişsin kendine iyi bak Sen beni bırakta hele bir kendine bak Dikenler arasinda gonca gülleri Vuslatım tac yapta saçlarima tak. Nedir gurbet

Unutursun deseler de inanma unutamazsın beni. Bir gün gelir nefes almayı. Ocakta yemegi,beşikte bebegi. Tarlada bugdayı, Sahanda yumurtayı unutursun belki. Ama beni unutamazsın. Yüregine kanaviçe misali İşledim içimdeki aşkı sevgiyi. Hücrelerine dokudum Dantel misali ismimi. Çiçek çiçek ebruladım Belleğine resmimi. Unutursun deseler de inanma Unutamazsın beni. Bir uçurumun kenarında Hırçın dalgalı bir denizde Fırtına çaprazında. Belki bir kış gecesi ayazında Ne bileyim belki de Baharda gelincik tarlasında Unutursun deseler de inanma Unutamazsın beni. Dünyaya neden geldiğini Nereye gideceğini Adını kimligini Saatin akrebiyle yelkovanın yerini Unutursun gün gelir ağlamayı gülmeyi Ama unutamazsın beni... mihrace...

Eğer birgün gidersem. Bir elimde senin resmin Diğerinde  kefenim. Eğer senden başkasını seversem. Dar ağacı gözlerin Yağlı kendir Sözlerin olsun Sevdiğim... mihrace... Bir siirde der ki şair :gittinde bittinmi sandın. sende bende oyle iste. buyuktun kocamandin benim kucucuk dunyamda. simdi bir devsin icimde ben yokum adeta sen varsin ben de. sevdaysa bunun adı acısı derdi kederi canima minnet sevgili. icimde sen varsin hasretin var. özleminle tika basa doluyum ... Biliyorum ki ben de senin aklinin bir köşesinde. kalbinin bas köşesindeyim... mihrace... insan böyle güzel sözleri duymak istiyor hiç olmazsa hayatında bir defa. göz görmesede gönül katlanıyor. sevdiğinde sevdasında arıyor vefa. varlığını bilmek bile can katıyor canıma. Her sözünün Kahrı cefa lütfu sefa... mihrace Madem silecektin yureginden beni ne diye yazdin yuregime sevgini.de be insafsiz .kaleme yazik silgiye yazik  bu yuregime attigin en buyuk  kazık.:-( mihrace... Önce g

İstedigim şey seni özleyip şiirler yazmak degil sevgili. Özlemek istemeyip hep seninle kalmak. Yine ayrılık şarkıları dolandı dilime. Gidişin gözlerimde sağnakların belirtisi.. Uzun gecelerde ,bitmeyen gündüzlerde yetmedi hasretimi dindirmeye.. mihrace... Ben hep burdayım sevgili hiçbir yere gitmiyorum. Sen beni Senden gitmem için yolluyorsun. Ben Seni unutmadım unutamam sevgili. Yüreğini yüreğimden sökmem için zorluyorsun... mihrace... Ve  gece yanlızlara yataklık yapıyor. Suç ise yanlızlık O da suçlu en  az yanlızlar kadar. Soğukta yüreği üşüyorsa  bir maşuğun Gece de suçludur ellerinden tutmadığı için yetim sevdaların. Ve umarsız bir aşık gibi Ve  mağrur  kendinden razı gece Bilmez ki hükmü gün ağarıncaya kadardır. Ve aşık bilmez ki  hükmü maşuğu ölünce son bulacaktır. suç ortağıdır  gece  ve  aşık Müebbet şiirlerde hapsolmaktır cezaları...                   mihrace... Gece gündüze sevdalıdır. karanlıktan korkar ve kandiller yakar ismine yıld

Bir hikayem yoktu benim seninle yazılan. Hiçbir zaman anılarım arasında Seni hatırlaracak bir an yaşamadık biz. Oysa yazdıklarını okurdum gizli gizli Sonra mutlu olurdum Yazılarında ki zor beyin kızı gül kokulun benmişim gibi. Ben değildim ve asla olmadım. Ama bana yazanda olmadı Ne bir şiir  ne de bir yazı Hiç kimsenin gizinde yaşadığı efsanesi olmadım. Ya da kara sevdası. Bilirim yanmadı hiç kimse sevda ateşimde. Sen hayallerindeki aşkına yazdın yazılarını şiirlerini hikayelerini. Ben boynum bükük bir garib yetim gibi sahiblendim. Ne yapayım ihtiyar ben bir deli kızdım Sen çareyi beni yasaklılar zindanına hapsetmekte buldun. Gel deseysin azcık sevseydin ölmezdin. Hiç çalmadın yürek kapımı Kapında bekleyen ben oldum. Bir umuttu işte Belki okşardın başımı. Ya da bir çift güzel söz söylerdin. Nafile Sen kendi dünyanda bulmuştun Yosun gözlü sevda bakışlı dilberi. Benim duvarlarını yıkıp Dikenli tellerini aşıp Mayınlara basmadan sana ulaşmam imkansız ötesi imk

Ben şiiri pek bilmem, şair desen hiç değilim. Okurken yüregimi titrettiyse okudugum sözler. Bilirim ki yazan kişi yüregini karmış, Harflerle kelimeleri geçirmiş Sevda süzgecinden. Rayihası dolmuşsa içime yazılan duyguların. Bilirim içinde benden bir şeyler var Bilirim içinde ben varım. Bana bana yapılmıştır tüm serzenişler. Nesir bilmem kafiye bilmem Hece bilmem ölçüden anlamam. Nakış nakış belleğime işlerim. Sevdim mi bir şiiri Beynime kazırım her cümleyi. mihrace...

((SEVMEK GEREK)) HER ŞEYİN BİR SONU VAR KARTANEM AYRILIKLAR NE KADAR HÜZÜNLENDİRİYORSA VUSLATLARDA ÇOŞTURUYOR YÜREĞİMİ HERŞEYİN BİR İLKİ VAR TIPKI SON GİBİ BAZI DUYGULAR VAR Kİ YAŞANAN İLK KEZ UMUTTUR HASRETTİR YÜREĞİMİ DAĞLAYAN. KIŞ'LAR NASIL GEBEYSE BAHAR'A KAVGALARIMDA ÖYLE KENDİMLE KAHRETMEK YANLIŞ BİLİYORUM. BİLMEK YETMİYOR YAŞAMAK GEREK BU HASRET'E NASIL DAYANIR YÜREK. HUZUR BULMALI İNSAN BİR ÇİÇEKTE BİR GÜL İLE BİLMELİ SELAM GÖNDERMEYİ O EN SEVGİLİYE HER CAN DA VARDIR ARZULAR. KİMİNDE KOCAMAN YARA BIRAKIR AŞK'LAR NE KADAR HATA DA OLSA SEVMEK İNKAR EDİLEMEZ ASLA SEVMEK GEREK SEVMEK... mihrace...

Ben içimde çağlayan duygularımla Kalbimin tiktaklarına kulak kabartmış Dünyayı temaşa ederken Yakalandım yine Gizli gizli izleyip Okurken benliğini Yazdıklarıma anlam yükleyip Sahiplenirsin. Bilirim bir muammasın Suskun sakin bir nehir. Bakma yüzüme anlayamazsın ruhumu. Saklıyorum kendimi Bilinmez bir sırrın hecesinde. Hırçın bir deniz oluyor gözlerim. Ayyuka çıkarken usanmaz dertlerim İnlerim gizlerinde. mihrace...

Doktor... Bazen içimden ağız dolusu Kusasım geliyor haksızlığı. Bünyem yalakalığı kaldırmıyor doktor. Kötü sözler tıkıyor boğazımı. İki yüzlülüğü yutamıyorum Enaniyet nefes aldırmıyor doktor. Lime lime oluyor iyi niyetim. Kimseyi suistimal edemiyorum. Yoruluyor düşüncelerim düşündükçe dünü. Uykular gözlerimi tırmalıyor doktor. Tedavisi zor biliyorum insanlıktan yoksunluğun. Yinede her gördüğümü insan sanıyorum. Bu metafordan kurtulamıyorum doktor... mihrace...

Sen gidiyorsun Gitme diyemem ki Hiç birleşmemişken ellerimiz Değmemişken gözbebeklerine gülüşlerimiz. Gidiyorsun Sevecek kocaman bir yuregim varken Varsın yaralı olsun Ne çıkar Aşk merhemini sürersin Öper okşarsın Başımı dizlerine emanet etmişken Saçlarımda gezen parmaklarini tutup öpmemi çok görme bana. Omuzunda sabahliyayım anlat en güzel masallarinı Koyma yetim yüregimi bekez Acılarım katlanıp artmasın Günbegün seversin sende. Kimbilir... mihrace..

Alakasız yarınlar Düşledim dünlerimde. Hasta ruhlar derunumda İçimi tirmalayan Şizorfen duygular Unut fısıltıları Çınlarken kulaklarımda Umudumu kuyulara atma çabasıyla Tarih ötesi yaratıklarla Cebelleşiyorum rüyalarımda... mihrace... Hep yol ayrımlarında Kader buluşturur ya sevenleri. Bir umuttu belki ! Ya tanımasa gözlerim gözlerini Varlığına aşına kelimelerle Yokluğunu karalıyor ellerim deftere.. Ya unutmuşsa en sevdigim çiçegi Minik bir papatyanın İpek yapraklarında umdum sevgini. Sevmeme ihtimalini hiç düşünmedim Ölesiye çok sevdim ki seni... mihrace... Öldüğümde bile  gülümseyeceğim sana. bilirim birtek sen duyarsın aglayan yuregimin sesini. tutamadan ellerini sımsıkı dilimde senin ismin Öylece vereceğim son nefesimi. mihrace... ßir mezar şehri gibiyim bugün lerde. Ruhsuz ölüler taşıyorum beynimde ve yüreğimde.  Sahi ben kaç damla gözyaşıyım Gözbebeklerinizde?? mihrace... Özlem insan o

Beni yalnız bırakma Yanılırım yıkılırım. Kollarım uzanmaz yıldızlara. Şiirlerimde aşkın varken Düşlerim yol bulur sonsuzluğa. Beni yitik koma Bulamam aydınlığı Senden sonra Dünya boğulmuşken Zifiri karanlıklara. Sınırlara mayın döşeyen Düşman misali Acı sözleri gözyaşlarıma karma. Beni unut ama avutma yalanlarla. Düçar olmuşken sensizliğin yasına Bahar mevsimini hazana sorma. Bana seni soranlar gibi. Yaşamadan anlatılmaz Anılara pranga vurulmaz Her daim gülüşün geliyor aklıma... mihrace...

Yarısına gelmeden Durup soluklandığım Yokuşlar bilirim Doruğuna sevdalandığın Pınarında suya kandığım Dağlar bilirim Bağrı yanık Aşıklar bilirim Vuslatı ahirete kalmış. Analar bilirim Gözleri her daim Ufka dalmış. Birde evlatlar bilirim hayattayken Anaya babaya hasret yaşamış Bir gelmediğini bilirim. Birde sonsuza kadar seni seveceğimi... mihrace...

En çok varken yokluğun yoruyor kalbimi. Elimi göğsüme koyup bastırıyorum isyanını. Acıyor anla işte, Varlığının yokluğu yakıyor canımı... Yine gözümü kapatıp hayallerde geziniyorum. Dönüp dolaşıp yokluğuna takılıyor ayaklarım. Bir çıksa karşıma tam anlının Çatından vuracağım varlığını... Bak ellerim ellerim üşüyor. Isıtmıyor hiç bir güneş ruhumu, Yoksun ya yine ana avrad Şiir yazıyorum varlığına. koynumda bir resmin bile yok . Sen de yoksun olmadın ki hiç. Yine zehirden kelimeler kusuyorum ayrılığına. Kayıp şehirlerin karanlık zindanlarında arıyorum seni... Bir kıvılcım bekliyorum Sönen meşaleyi yakmak için. Varlığını görmek istiyorum. Ne mümkün bir kor bulmak , Varlığının yokluğu gibi yok işte, Sayıklıyorum adını. Adın bile yok sevdiğim... Hayalimde terkettiğin ben . İşte o meçhul şehir. Varlığının yokluğu gibi acıtıyor içimi. Ana avrad küfreder gibi susuyorum. Bir ince çizgi gözlerim. Kırgın , kızgın, yokluğuna sitemliyim. Bir ölü şehir gibisin

Sensiz günleri takvimde saymadım. Yokluğunda  özlemini yoldaş ettim kendime. Geçen yıllardan kalmayım henüz aymadım. Ne acılar çektirmişim meğer hem sana hem yüreğime... mihrace... İçinden çıkılmaz girdaplar yaşadınmı hiç.hani böyle boğulacak gibi olup her nefes alışında içinde tarifsiz bir yangın hissi Bir yanın alev alev yanarken bir yanında zemheri soğuğu adeta parmak uçlarından başlıyan bir gevşeme uyuşma.ölüme adım adım yaklaşırken. hiç gülerken yüreğinin hıçkırıklara boğulduğu oldumu sahi. ? mihrace... Ben kendime söz geçiririmde içimdeki çocuk fırlama.yarım bırakılan hayallerimin zillerine basıp basıp kaçıyor.;-) mihrace... Bazen diyorum başkaları için hata gibi görünen yanlışlarımı tekrar yapıp aynı heyecanı aynı duyguları aynı korkuları bir daha yaşasam.bazen de diyorum artık başkaları için değilde kendim için yaşasam.

Geldin mi diye sorma. Gelmedim. Giden döner Ben gitmedim Kapı önlerinde Pencere arkalarında Kah bir dut ağacının dalinda Kah bir kuşun kanadında Bir de bakmışsın yanıbaşında. Demet demet miss kokulu Güller misali Sevgiler derdim yüreğimde. Hüznümü sele verip Denizlere gönderdim. Derdimi kederimle biledim Kaderime tevekkul ettim Rabbime yöneldim. Sevmesini bilen her gönüldeydim Geldin mi diye sorma. Hiç bir yere gitmedim... mihrace...

Seninle yıllara meydan okuyan an'lar biriktirdik Hiç ummazdım bir gün hayalini bile özleyeceğimi. Ne kadar aklımdan silip Yüreğimden kazıdıysam sevgini. Bir o kadar müzminleşti hasretin. Her sokakta her köşebaşında Her insanda biraz sen varsın aslında. Ama ben yokum , Yokluğunda boğuldum. Kelimeler düğümlendi boğazıma. En çokta ismin acıtıyor Yutkunamıyor nefessiz kalıyorum... Bir dahası yok biliyorum. mihrace...

Bu günlerde böyleyim ben. Ne yazacağımı, Neyi kime nasıl anlatacağımı, Anlamını yitiriyor cümleler.  Yazamıyor anlatamıyorum ,. mihrace...19.07.2017