Aşk'ı ebru

..DOĞRUDUR... Geceyi acılarıma katık ettiğim doğrudur. Gündüzleri bir yorgan gibi örtüp acılarimi uyuttugumda. Sevmek için sevilmeye layık bir yurek bulamadigim Her kalbimi açtığımda ihanetle yaralandığımda dogrudur. Yalanı sevmedigim Yalancıya tahammül edemedigimde Doğrudur kaf dağına köprü kurdugum Hayallerimde zümrudü ankayı yorduğum Güllere söyledigim nağmelerim Bülbüllerle seherlerde zikre daldığım Doğrudur babasızlığım Bir yanımın eksikligi Boynum bükük yetim oldugum. Sütten çıkmış ak kaşıkta değilim Günahsız bir melekte. Doğrudur boyumdan büyük laflar söyledigim. Siyaha kara beyaz ak dedigim. Merde canımı verdigim Namerdi yere serdigim. Anaç bir kadın olduğum doğrudur. Lakin cigeri beş para etmezden daha yigit olduğumda. Beş kuruşa tamah etmedigim Dünya yı bir imtihan bildiğim Sevdigim Yeri gelipte sevildigimde doğrudur. Dostuma sırtımı dönmedigim Düşmanıma şirin görünmedigim Menfaat icin doğruyu inkar etmedigimde Dogrudur... mihrace...

İnsanlar diyorum azizim insanlar. Belki de kendini insan sanan zavallılar. Ben mesela azizim ne kadar kul olabildim Yaradana ne kadar layık bir insan. Nefsi muhtac iken herkesten çok nasihata İnsan olma hasletlerini kaybedenler  Kulluk vasfını yitirenler  Dostluk billurunu kırıp gidenler Takvim yaprakları misali  Ömrümden birer birer dökülenler. Azizim yollar cam parçalarıyla kaplı Yürümek değil gayem  Fincancı katırlarını ürkütmeden Tek gözlü menfaat devini uyatıpta Peşime düşürmeden. Param parca olsada ayaklarım Parmak uçlarımı hissetmeden yol alırım. mihrace...