Aşk'ı ebru

 Var mı bir rengi tadı ya da kokusu? Neden bu denli yakarken ruhumu Hiç  çıkmaz sesi, kokusu. 

 Her biten evlilikte genelde toplumun öngörüsü kadının idare etmeyen sabırsız nankör olup evliliği bitirdiğidir. Hiç demezler ki kadın huzurlu mutlu yuvasını neden dağıtıyor. Çok mu meraklı onun bunun ağzına sakız olmaya, çok mu hoşlanıyor dul damgası yiyip önüne gelenin hakaret dolu bakışlarını üzerinde toplamaya. Bu böyle uzayıp gider. Ve hep baş suçlu kadın olur. Bir kez cennetten sürgün olmaya sebep olmuştur. Düşünüyorum da 26 yıl boyunca neden sadece olumsuzluklar kalmış aklımda. Kırıldığım yerden sarılmamış dallarım. Kendi kendine de yanlış kaynamış kırıklar. Ondan acıtıyor ondan iyileşmiyor bir türlü. Çocuklar geçmişe dair bir olay soruyorlar anında yaşadığım olumsuzluklar kötü anıları hatırlıyorum. Affedemiyorum. Biliyorum affetmedikçe ben inciniyorum.Adam hiç birini hatırlamıyor. Affetmedikçe araya yüksek duvarlar örüyorum.Görünmeyen ama varlığını benim hissettiğim. Sevgim bitti hiçbir şey hissetmiyorum. Dokunsun istemiyorum. Bedenim acıyor diyorum ama ruhum yüreğim can kırıkl

 İlmek ilmek dokuyorum Yüksünmeden tane tane söküyorum Sonra yüreğimi gerip çarmıha Mıhlıyorum usulca. Güller dikiyorum yol kenarlarına. Aslında papatyayı seviyorum. Sır gibi saklıyorum kitap aralarında Hüzünle yoldaş oldum asırlardır.  Bir lahza tebessüm konduruyorum dudaklarıma.  Aklıma, yadıma sen geliyorsun.  Susuyorum.  mihrace... 

 Bu akşam Düşlerimdeki rüyasın gülüm Kurumuş toprağım necef çöllerinde Bana hayat veren damlasın gülüm    Kaybetmişken ben benliğimi Beni bana bulduransın gülüm Durmaya yüz tutmuş zavallı kalbimi Sevginle yaşama bağlayansın gülüm  Olurda bir gün düşersem çöllere Bilki aradığım Leyla'sın gülüm Çıkarsa önüme yol vermez dağlar Uğruna aşacağım Şirin'sin gülüm Deli şair

 Ruhum  içime beş beden büyük. Ruhum dünyalara sığıyorda bedenim dünyaya sığmıyor