DELİYİM BEN...

Dedim ya azizim ben
Deliyim
Arada eser gelir toplanır serime
Heyheylerim.
Bazen herkese çoğu kez kendime
Öfkeliyim
Yorgunum gün boyu akıllı gibi davranmaktan
Gelene geçene laf anlatmaktan.
Deliyim dediysem zırdeli değil yani
Yok üstümde kolsuz gömlek ve dahi huni.
Çocukla çocuklaşır kırılan oyuncağa ağlarım
Önce bir güzel yoğurtlar sonrada yağlarım.
Uçuk kaçık hayallerin bezirgan başı benim.
Gelene paşa gidene beyim.
Laf aramızda bazende serseriyim.
Deliyim doluyum ama yoktur kinim kimseye
Sevgi eker muhabbet biçerim.
Yıkılacak diye karşıki dağlar
Offf!çekmeye üşenirim.
Deliyim ya kırk akıllının başına belayım ben
Ne gezer ormanda kestane gürgen.
Dallarına yuva yapan mandaları
Kovaladım ağaçtan.
Gelmeyin üstüme yeni çıktım
Nefsimle yaptığım savaştan..

mihrace...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Doğrudur

sokak lambası