İnsan herkesten, herşey den kaçar uzaklaşırda. Bir kendinden kaçamaz.
Kendini aşamaz, vicdanıyla başa çıkamaz. Bir ömrü vedalara sığdırırda, bir kendi kabuğuna sığamaz. Topu topu bir yumruk kadar kalbini göğsünde taşırda, vefayı gönlünde taşıyamaz.
Doğrudur
..DOĞRUDUR... Geceyi acılarıma katık ettiğim doğrudur. Gündüzleri bir yorgan gibi örtüp acılarimi uyuttugumda. Sevmek için sevilmeye layık bir yurek bulamadigim Her kalbimi açtığımda ihanetle yaralandığımda dogrudur. Yalanı sevmedigim Yalancıya tahammül edemedigimde Doğrudur kaf dağına köprü kurdugum Hayallerimde zümrudü ankayı yorduğum Güllere söyledigim nağmelerim Bülbüllerle seherlerde zikre daldığım Doğrudur babasızlığım Bir yanımın eksikligi Boynum bükük yetim oldugum. Sütten çıkmış ak kaşıkta değilim Günahsız bir melekte. Doğrudur boyumdan büyük laflar söyledigim. Siyaha kara beyaz ak dedigim. Merde canımı verdigim Namerdi yere serdigim. Anaç bir kadın olduğum doğrudur. Lakin cigeri beş para etmezden daha yigit olduğumda. Beş kuruşa tamah etmedigim Dünya yı bir imtihan bildiğim Sevdigim Yeri gelipte sevildigimde doğrudur. Dostuma sırtımı dönmedigim Düşmanıma şirin görünmedigim Menfaat icin doğruyu inkar etmedigimde Dogrudur... mihrace...
Yorumlar
Yorum Gönder