Aşk'ı ebru

..DOĞRUDUR... Geceyi acılarıma katık ettiğim doğrudur. Gündüzleri bir yorgan gibi örtüp acılarımı uyuttuğumda. Sevmek için sevilmeye layık bir yürek bulamadığım Kalbimi her açtığımda ihanetle yaralandığımda doğrudur. Yalanı sevmediğim Yalancıya tahammül edemediğimde Doğrudur kaf dağına köprü kurduğum Hayallerimde zümrudü ankayı yorduğum Güllere söyledigim nağmelerim Bülbüllerle seherlerde zikre daldığım Doğrudur babasızlığım Bir yanımın eksikliği Boynum bükük yetim olduğum. Sütten çıkmış ak kaşıkta değilim Günahsız bir melekte. Doğrudur boyumdan büyük laflar söylediğim. Siyaha kara beyaz ak dediğim. Merde canımı verdiğim Namerdi yere serdiğim. Anaç bir kadın olduğum doğrudur. Lakin ciğeri beş para etmezden daha yigit olduğumda. Beş kuruşa tamah etmedigim Dünya yı bir imtihan bildiğim Sevdiğim Yeri gelipte sevildiğimde doğrudur.. Dostuma sırtımı dönmediğim Düşmanıma şirin görünmediğim Menfaat icin doğruyu inkar etmediğimde Doğrudur... mihrace...

İnsanlar diyorum azizim insanlar. Belki de kendini insan sanan zavallılar. Ben mesela azizim ne kadar kul olabildim Yaradana ne kadar layık bir insan. Nefsi muhtac iken herkesten çok nasihata İnsan olma hasletlerini kaybedenler  Kulluk vasfını yitirenler  Dostluk billurunu kırıp gidenler Takvim yaprakları misali  Ömrümden birer birer dökülenler. Azizim yollar cam parçalarıyla kaplı Yürümek değil gayem  Fincancı katırlarını ürkütmeden Tek gözlü menfaat devini uyatıpta Peşime düşürmeden. Param parca olsada ayaklarım Parmak uçlarımı hissetmeden yol alırım. mihrace...